Gizem taşır benim için Starbucks; duyar gibiyim kızanları Amerikan emperyalizmi, moda akımlar bunlar v.s v.sler. Oysa küçük şeylerde gizli mutluluk, bir yerlere aitlik duygusundan ibaret benimkisi tamamen saf...
Kahvenin benimle dostluğu çok eskilere dayanır aslında... taa ortaokula belki ilkokula kadar uzanan, o mis gibi fitre kahvenin soğuk İskandinav sabahlarında içini ısıtan, uykulu mahmurluğu dağıtan, ev kokan ve belkide o soğuk memlekette ki sıcak minik hayatımı yansıtan (=
Zamanın içinde kaybolup giderken tüm güzel anılarım; Starbucka her girdiğimde, kapıdan yüzüme çarpan mayhoş sıcaklık loş ışık ve derinlerde kalmış eski güzel günlerin bir saiyede gözlerimde canlanması... ahh o koku (= Sanırım kırk yıl hatırı var diye boşuna dememişler...
(arkadaşlarım ve çok anıya sığdırdığım başka kahveli hikayeler için takipte olun... :)
A.J.O
bloğumu ziyaret edip cici yorumlar bıraktığın için çok tişkür ederim..ben zaten seni takip ediyorum epeydir ihihi^^
YanıtlaSil