Baba; aslında tanımı çok zor bir sözcük... Kafamdaki ve kalbimdeki her şeyi buraya yazsam da babamı tanımlamaya yeterli olur mu bilmemekteyim... Ama denemekten zarar gelmez :) Benim için baba demek güven demek, her zaman her koşulda koruma demek, macera demek, hayat demek, o olmazsa olmaz demek.
Baba, yeri geldiğinde kızar da sever de demek, çocukları için yapmayacağı yoktur demek. Hoca ve yol gösteren demek. Bazen hayallerinin peşinden koşmak demek; tabi bu hayallerin içinde bir karavan ve onunla tüm Avrupayı gezmek dahil demek. Her istediğinin yapılması demek, hep yürekten destekleyen demek, eve hiç tamirci, elektrikçi, sucu, tesisatçı, marangoz; veya ''usta'' tanımında birinin gelmesine gerek olmadığı demek.
Gerekli - gereksiz sorumluluklarım kimi zaman yerine getiremediğim de,
hırçınlığım, öfkem, asiliğim, inadım inat keçiliğim, zor gelen zamanlarda daha da zorlaştırmam, az olsada saygımı yitirmem durumunda bile her şeye tolerans gösteren demek. Tüm hatalarım, zayıflıklarım, beceriksizliklerim ve başarısızlıklarım için özür dileyerek...
Yakın bir arkadaş, bir bilge, bir maceracı ve gezgin babama... Sayesinde 22 ülke gezmek ve her anın kayıtlı olduğunu bilerek, öğrettikleri ve öğreteceklerinin çook çoook uzun yıllar sürmesini dileyerek...
Babam gücümdür diyebilmek; seni çok seviyoruz baba, başka neye gerek var hayatımda!, ben zaten kralın kızıyım diyebilmek...
Ays...
